Podziemne Skarby i Średniowieczne Tajemnice – Kłodawa i okolice Łęczycy
Czas trwania: 1 dzień.
Czy marzysz o odkrywaniu fascynujących miejsc, pełnych historii i tradycji? Nasza wyjątkowa wycieczka zabierze Cię w podróż od głębin ziemi po urokliwe zakątki polskiej wsi! Przygodę rozpoczniemy w Kopalni Soli w Kłodawie, gdzie zanurzysz się w magiczny świat podziemnych korytarzy.
Po zwiedzaniu kopalni przejedziemy do Skansenu w Kwiatkówku, gdzie odkryjesz piękno i różnorodność architektury ludowej. Zobaczysz, jak wyglądały tradycyjne domy, narzędzia rolnicze i dowiesz się, jak wyglądała praca na roli przed wiekami. To miejsce pełne autentyczności i prostoty, które przeniesie Cię w przeszłość. Następnie odwiedzimy Grodzisko w Tumie, gdzie historia ożywa na Twoich oczach. Na koniec piękne widoki z wieży zamku w Łęczycy.
Wyobraź sobie, jak zanurzasz się w bogatej historii, odkrywając sekrety dawnych czasów i ucząc się o życiu naszych przodków. Ta wycieczka to nie tylko podróż, ale także wyjątkowa okazja, by zrozumieć i docenić dziedzictwo, które kształtuje naszą tożsamość.
Program: Wyjazd. Zwiedzanie Kopalni Soli w Kłodawie – największej kopalni soli kamiennej w Polsce (prelekcja n/t historii powstania złóż kłodawskich oraz zastosowania soli, zjazd windą na poziom 600 m pod powierzchnią ziemi, przejście wyrobiskami korytarzowymi do podziemnej kaplicy św. Kingi – opiekunki górników solnych, obejrzenie wyeksploatowanych komór solnych). Przejazd do Tumu – zwiedzanie Archikolegiaty NMP Królowej i św. Aleksego w Tumie. Świątynia w Tumie jest zabytkiem o szczególnym znaczeniu dla kultury i dziedzictwa polskiego. Zwiedzanie skansenu w Kwiatkówku, gdzie dowiemy się jak żyli i pracowali mieszkańcy ziemi łęczyckiej. Zabawy integracyjne – przeciąganie liny, łowienie rybek, rzucanie do celu. Następnie kładką edukacyjną przejdziemy do grodziska w Tumie, który jest najstarszym elementem średniowiecznej Łęczycy. Przejazd do Łęczycy, wejście na wieżę Zamku w Łęczycy. Czas wolny na rynku. Powrót.
Kopalnia Soli w Kłodawie. Natura obdarzyła Kłodawę szczodrze zasobnym złożem wysokogatunkowej soli. Jej wartość przemysłowa, lecznicza, a tym bardziej spożywcza jest niepodważalna. Mikroelementy zawarte w kłodawskiej soli nazywane są biopierwiastkami, a nawet „pierwiastkami życia”. Błyszczącym w słońcu, lekko różowym bryłom trudno odmówić swoistego piękna. Program zwiedzania obejmuje prelekcję n/t historii powstania złóż kłodawskich oraz zastosowania soli, zjazd windą na poziom 600 m pod powierzchnią ziemi (zjazd z prędkością 6 m/s pozostawia człowiekowi niezapomniane wrażenia), przejście wyrobiskami korytarzowymi do podziemnej kaplicy św. Kingi – opiekunki górników solnych, obejrzenie wyeksploatowanych komór solnych. Istnieje możliwość zobaczenia maszyn używanych w podziemnym górnictwie solnym i innych osobliwości górnictwa solnego.
Skansen w Kwiatkówku. Kilka budynków i piękny wiatrak koźlak uzupełnione stawem powstały w 2013 roku. Najważniejsze budynki to chata mieszkalna z wyposażeniem jakie w okresie międzywojennym mogła mieć rodzina. Budynek inwentarski (różne funkcje m.in. obora), stodoła z wystawą maszyn rolniczych. Sporo jest też małej architektury od pięknych kapliczek po piec chlebowy i garncarski. Nad całym założeniem wznosi się imponujący wiatrak koźlak. Takie wiatraki były częstym widokiem ale 200 lat temu. Ten wiatrak ma niezwykłą historię bo wybudowano go właśnie tu gdzie stoi ale z czasem przeniesiono do innej wsi gdzie działał do 1957 roku! Przeniesiono go z powrotem i zrekonstruowano tak, że jest jednym z najlepiej zachowanych wiatraków. Skansen otoczony jest polami więc znajduje się w bardzo naturalnym dla swojego wiejskiego charakteru krajobrazie.
Grodzisko w Tumie. Położone na niewielkim wyniesieniu pośród podmokłych łąk w dolinie rzeki Bzury grodzisko w Tumie, jest najstarszym elementem średniowiecznej Łęczycy. To pozostałość wczesnośredniowiecznego grodu, czyli miejsca obronnego, a zarazem lokalnego centrum administracyjnego w czasach dynastii Piastów.
Grody to charakterystyczne twierdze okresu wczesnego średniowiecza, prototypy zamków, w których zamiast ceglanych czy kamiennych murów wznoszono fortyfikacje drewniano-ziemne. Stosowano do tego specjalne konstrukcje w postaci nasypów ziemnych na drewnianym szkielecie, tzw. ruszcie, a także wypełnione ziemią skrzynie. Wewnątrz znajdowały się budynki mieszkalne, gospodarcze, studnie, a niekiedy plac ten celowo pozostawiono pusty, tak jak w przypadku Tumu, co również miało swoje znaczenie.
Zamek w Łęczycy. zamek powstał prawdopodobnie w latach 1357-1370 wzniesiony przez króla Kazimierza Wielkiego po tym jak włączył on księstwo łęczyckie w granice swojego państwa. Równocześnie umocniono fortyfikacjami całe miasto, zamykając je w kształt zbliżony do kwadratu o zaokrąglonych rogach. Wieża zamku, to najwyższy obiekt w Łęczycy, skąd rozpościera się panorama na ziemię łęczycką.