Łódź fabrykancka

Czas trwania: 1 dzień.

W celu zamówienia wycieczki zapraszamy do kontaktu:

Zadzwoń lub napisz, a odpowiemy na Twoje pytania!

Wyjazd. Zwiedzanie Skansenu Łódzkiej Architektury Drewnianej Budownictwa Miejskiego przy Muzeum Włókiennictwa. Jest to jedno z najmłodszych muzeów na wolnym powietrzu w Polsce. Można się w nim przyjrzeć warunkom, w jakich mieszkali pracujący we włókiennictwie robotnicy i jak mogła wyglądać ich droga do pracy. Następnie spacer z przewodnikiem po Księżym Młynie – rozległej dzielnicy, która przetrwała w sposób niemal kompletny z okresu rozkwitu przemysłowej Łodzi oraz po Parkach Źródliska I i II – najstarszych łódzkich parkach, tworzących niegdyś jeden park zwany Ogrodem Spacerowym (założony w 1840 roku). Zwiedzanie Pałacu Herbsta – nierozerwalnie związanego z losami rodziny Herbstów i Scheiblerów (łódzkich fabrykantów) oraz z dziejami Księżego Młyna. Obiad. Powrót.

Muzeum Włókiennictwa i Skansenu Łódzkiej Architektury Drewnianej Budownictwa Miejskiego.Muzeum techniki i przemysłu, sztuki, designu, mody, historii regionu, etnograficzne… Dzięki niezwykle bogatym i zróżnicowanym zbiorom Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi jest po trosze każdą z tych instytucji. Zwiedzający mogą poznać tajniki włókienniczego procesu produkcyjnego (kolekcja narzędzi i maszyn włókienniczych) oraz różnorodność wzornictwa tekstyliów wytwarzanych przemysłowo w XIX i XX w. (kolekcja tkaniny przemysłowej). Mają okazję przyjrzeć się tekstyliom pochodzącym z wielu stuleci, tworzącym bogatą kolekcję artystycznej tkaniny zabytkowej. Bardzo ważną część zbiorów stanowią też: kolekcja odzieży, pozwalająca prześledzić zmiany zachodzące w kanonach mody XX i XXI w., kolekcja etnograficzna dokumentująca tkactwo ludowe XIX i XX w., zbiór dokumentów i pamiątek związanych z historią przemysłu włókienniczego oraz niezwykle wartościowa kolekcja archiwaliów. W Skansenie Łódzkiej Architektury Drewnianej znalazły natomiast swe miejsce inne zabytki kultury materialnej, związane z życiem codziennym mieszkańców Łodzi i okolic w XIX i XX w.

Księży Młyn. Zespół fabryk włókienniczych (przede wszystkim przędzalni bawełny) i obiektów towarzyszących, budowanych na terenie Łodzi od 1824. Zespół ów powstał na miejscu dawnej osady młyńskiej, należącej do proboszcza łódzkiego, wzmiankowanej w 1428 i 1521. Działał tam również młyn sołtysi, później zwany wójtowskim, wzniesiony w tym samym czasie, w niewielkiej odległości od plebańskiego, w górnym biegu rzeki Jasień, prawego dopływu Neru. Na mocy postanowienia władz z 21 listopada 1823 młyny Wójtowski, Księży i Lamus przeszły pod zarząd gminy miejskiej z zamysłem wykorzystania ich na cele przemysłowe, zgodnie z zasadami ustalonymi 30 stycznia 1821 przez administrację rządową Królestwa Polskiego. Pierwszym, który zbudował tam manufakturę był Krystian Wendisch, uruchamiając dużą przędzalnię (1827–1830), następnie, po jego śmierci (1830), Karol Fryderyk Moes, a z kolei po jego śmierci (1863) Teodor Kruche syn fabrykanta pabianickiego Beniamina Kruschego. Pożar w 1870 przerwał jego działalność produkcyjną. W tym samym roku spaloną fabrykę i całą posiadłość Księżego Młyna i Wójtowskiego Młyna kupił Karol Wilhelm Scheibler, przedsiębiorca dynamicznie rozwijający dotychczas swój zakład bawełniany przy Wodnym Rynku w Łodzi.